Projekt angielski jest nie do przyjęcia przez Francję. „Idea Nationale” zapytuje czy projekt ten sformowany był w Londynie czy w Berlinie? Drogi dwóch państw w innych kierunkach. Uzgodnienie tezy francuskiej i angielskiej zdaje się być niemożliwe.

Rzym, 4 stycznia (PAT). „Idea Nationale” krytykuje projekt angielski w sprawie odszkodowań pisze: Należy zapytać wyraźnie czy projekt ten został sformowany w Londynie, czy też w Berlinie. Projekt jest nie do przyjęcia. Nie może być on nawet uważany za podstawę do dyskusji. Dziennik uważa za rzecz zrozumiałą, że Anglja może od razu zrezygnować z długów francuskich i włoskich, i że pragnie rozstrzygnąć tę sprawę etapami. Wyraża jednak jawnie, że pierwszy etap, który stanowią propozycje przedstawione w Paryżu nie prowadzą do żadnego rozwiązania sprawy. Jest rzeczą ciekawą, czy Anglja ustąpi i czy w razie przeciwnym porozumienie francusko-włoskie będzie mogło doprowadzić do skutecznych rezultatów, których osiągniecie jest rzeczą niecierpiącą zwłoki.
Paryż, 4 stycznia (PAT). Prasa tutejsza wyraża rozczarowanie jakie wywołał angielski plan przedłożony wczoraj przez Bonar Law. „Matin” pisze o rażącym przeciwieństwie w sprawie polityki odszkodowań francuskiej i angielskiej, które się wczoraj ujawniły i zapytuje czy wskutek tego nie rozwijają się drogi dwuch tych państw i w innych kwestjach. Podobny projekt nie zdziwił by nas wcale, gdyby go nie przedłożył Lloyd George, lecz wobec tego Bonar Lae jest więcej niż oczekiwany. „Honne libre” zaznacza, że nawet niemieckie propozycje nie mogły być gorsze od angielskich.

Paryż, 4 stycznia (PAT). Przedstawiciel Havasa przeprowadził ankietę u poszczególnych delegacji w sprawie odszkodowań. Havas stwierdza, że uzgodnienie tezy francuskiej i angielskiej zdaje się być niemożliwe. Rząd francuski, który posunął się ostatecznie pojednawczości, proponując wspólne korzystanie z gwarancji wyłącznie ekonomicznej, osiągnął chyba granice koncesji nadających się do przyjęcia. Francja nie mogłaby się zgodzić na ten plan, który pozwala Niemcom podnieść się kosztem kraju systematycznie przez nich pustoszonemu. Oświadczył to na popołudniowej konferencji Poincare w słowach kategorycznych. Niemcy przy zredukowaniu długów do 20 miljardów, a więc do sumy mniejszej o jedną trzecią od długu francuskiego stałyby się w przeciągu kilku lat jedynym krajem w Europie, któryby nie posiadał żadnych ciężarów zagranicznych. Niemcy z ludnością swoją szybko wzrastającą, ze swoimi oszczędzonemi przez wojnę skarbami ziemi jak: węglem, drzewem staną się władcami Europy, podczas gdy Francja będzie znosiła przygniatające ciężary związane z odbudową.