Sala 1-sza 8-go wydziału karnego sądu okręgowego, w trzecim dniu rozpraw dzisiejszych zgromadziła tak liczną publiczność, – że ledwie pomieścić ją mogła na zwykłych miejscach dla osób postronnych sprowadzonych.
Po otwarciu posiedzenia składa obszerniejsze zeznanie  oskarżony Leon Teoplitz, zdradzając w nim – trzeba o przyznać – dużą znajomość kierunków i orientacji wszelkich partii, a w pierwszej linji komunistycznej. Na wstępie polemizuje z oświadzeniem insp. Snarskiego, starając się obalić jego wywody, tyczące się ruchu socjalistycznego i komunistycznego.
Utrzymuje dalej, że związek polskiej młodzieży komunistycznej zrodził się z międzynarodówki socjalistycznej, wspomina o fałszywie pojmowanym u nas patriotyzmie, poczem przechodzi do krytyki poszczególnych punktów zeznań Snarskiego, usiłuje dowieść że świadek ten w ogóle wyolbrzymił do niemożliwości rolę jego w tej sprawie itp.
Gdy przewodniczący rozprawie sędzia Grzybowski, skracając to przydługie nieco oświadczenie oskarżonego, odczytuje mu konkluzję zaczerpniętą z treści aktu oskarżenia, Teoplitza jako młodzieńca oddanego swej polskiej ojczyźnie, była zachwyconą jego stanowiskiem, zajętem w czasie najścia hord bolszewickich na Warszawę, jego „pośpieszeniem” na teren Górnego Śląska w momencie wywołanego tam powstania itd., oczem Teoplitz poszedł nieco „na lewo”. Czy miało to znaczyć, że poszedł do partii komunistycznej, świadek tego nie wie.
Świadek Tustanowski, b. wywiadowca p.p. ustala zaaresztowanie Garfinkla Salamona w miejsce Hersza Garflinka, co do którego miał rozkaz.
Gdy świadek zawiadomił przez telefon władzę swoją, że w mieszkaniu zastał Salomona, a nie Hersza, władza przełożona poleciła do czasu wyjaśnień sprawy, odbyć rewizję i zaaresztować Salomona obecnie siedzącego na ławie oskarżonych.
Wobec tego zeznania obrońca Garfinkla zrzeka się badania innych świadków w tej materii.
Świadek Dubois mianujący się b. przewodniczącym Związku młodzieży polskiej komunistycznej, odmawia składania przysięgi jako bezwyznaniowiec, zapisany do ksiąg ludności jako katolik.
Świadek, który służył w jednej baterji z Toeplitzem na Górnym Śląsku daje charakterystykę swego kolegi.
Rozprawę odroczono do dnia następnego.