O 6 min nad Dźwiną. 53 proc. Polaków na 4 proc. Łotyszów. Argumenty geograficzno-strategiczne i gospodarcze. W obronie Łotwy.
W chwili zbliżającego się uregulowania polskich granic wschodnich nasuwa się kwestia załatwienia definitywnego granicznego sporu także polsko-łotewskiego.
Mamy tu na myśli niewielki obszar 5 gmi: Borynów, Demeń, Kałkuny i Sołonnjl, który w r. 1919 do 20 należał do Polski jako część ziem wschodnich i dopiero w czasie najazdu bolszewickiego zajęty został przez wojska łotewskei i od tego czasu  faktycznie należy do Łotwy .
Załatwienie tej sprawy staje się tem pilniejsze ze względu na zamierzone zawarcie z Łotwą umowy handlowej i kolejowej Tu trzeba powiedzieć pisze niejaki p. Intlantczyk – w № 42 wileńskiego Słowa” czy Turmont, ozy Kalkuny uznajemy za krańcową granicę polską. Tu sprawa 6 gmin nasuwa się stanowczo”.

Ludność tych 6 gmin wynosi za- ledwie 16000 głów, w tem jednak Polaków jest 58 proc. Łotyszów 4,5 proc., resztę zaś stanowią staroobrzędowcy [wychodźcy z Rosji z czasów dawnej Rzeczypospolitej], Białorusini, żydzi itd. Jak widzimy , prawa l’olski do tego te- renu ze stanowiska etnograficznego są zupełnie bezsporne. Za nałożeniem gmin tych do Polski przemawiają też względy geograficzne, nadające szczególnie dla Polski znacznie temu terenowi strategiczne i gospodarcze i te względy w danej kwestji odgrywają rolę decydującą. Bez tych gmin granica nasza niema oparcia o Dźwinę, której przejście na tym odcinku nie przedstawiałoby  żadnej trudności dla Rosjan, gdyby Łotysze stawiać im oporu nie mogli. Ułatwi im to nawet dokonywana przez Łotwę przebudowa kolei z wąskotorowych n szerokotorowe, w celu ułatwienia tranzytu do Rosji. W ten sposób pociągi rosyjskie mogłyby dojeżdżać aż do Tarmont na lewej stronie Dźwiny, co oczy wiście jest okolicznością w razie wojny dla Rosji pomyślną, dla nas wiście niekorzystną.
Pod względem handlowym nieposiadanie tych 6 gmin ułatwia kontrabandę, dozór bowiem nad granicą, biegnącą wzdłuż rzeki jest łatwiejszy mi nad lądową, przechodząc przez pola i zarośla Pod względem gospodarczym posiadanie kawałka Dźwiny ułatwiłoby spław drzewa z obfitującego w lasy pow. brasławskiego. W tymże powiecie są liczne jeziora, któreby dały się połączyć z Dźwiną za pomocą kanałów, co stworzyłoby dobra komunikacje handlown i dałoby możność zużytkowania spadków wody y jako zbiorników energji elektrycznej.
Dla Łotwy gminy te nie przedstawiają szczególnej wartości, niemia wie ona żadnych specjalnych powodów de obstawania przy obszarze, który dostał się jej w roku 1919 przypadkowo. Dobre stosunki Polski i państw bałtyckich są niezbędne dla stron obu, ze względu na możliwe dążenie Rosji do odzyskania straconych podczas ostatniej wojny obszarów. Polska dała dowód zrozumienia tej prawdy, oddając Łotwie siła własną odzyskanie Inflanty polskie, czyli t. ze, obecnie Lotogalję.