Walny zjazd instruktorów.
Związek harcerstwa Polskiego, okazujący największą żywotność w szeregu organizacyi, na tle urabiania tężyzny narodowej powstałych, zwołał na sobotę i niedzielę dn. 24 i 25 bm. walny zjazd instruktorów Zw. Harcerstwa Polskiego, chorągwi łódzkiej. Zjazd otwarto w obecności Wojewody Rembowskiego, jako przewodniczącego zjazdu i Prezesa Koła Przyjaciół, gen. Pachuckiego Leona, p. Tomaszewskiego, płk. Pełkowskiego, przedstawicieli Kmdy Chor. Męskiej i Żeńskiej oraz około 80 delegatów Hufców i drużyn. Po uroczystem otwarciu zjazdu wygłosił dr. Najder referat p. t. „Zagadnienia doby obecnej“ zapoznając słuchaczów z ogólną sytuacją państwową i dając odpowiednie wytyczne w pracy w dziedzinie ruchu harcerskiego. Referat, ze swadą wygłoszony, kryjący w swej treści wiele najistotniejszych zagadnień wywarł na zebranych bardzo dodatnie i podniosłe wrażenie. O godz. 21, jako dalsza część zjazdu odbyła się wieczornica z tańcami, na którą wojsko udzieliło orkiestry. Popisy muzykalno-wokalne urozmaicały program wieczoru. W niedzielę o godz. 8 rano odbyło się w Katedrze nabożeństwo z udziałem wszystkich delegatów, poczem przystąpiono do obrad w dwóch komisjach, żeńskiej i męskiej w salach województwa. Wnioski obydwóch komisji poddano pod głosowanie na plenum, które zjazd po obszernej dyskusji jednogłośnie uchwali. Po zapewnieniu gorącej współpracy wynikającej z mocy ukochania sprawy i oddania się całem sercem idei odśpiewano Rotę. Na plenum przewodniczył druh prof. Romanowski. Charakterystyczną cechą obrad był cechujący je stale wesoły nastrój, który najważniejsze zagadnienia pod znakiem zdrowego, prawdziwie harcerskiego humoru rozpatrywał. Druhny Kowalska Zosia i Majznerówna ujawniły pełnowartościowość udziału w pracy. Największy kłopot sprawiał komitetowi brak pomocy ze strony społeczeństwa w ulokowaniu delegatów. Wydatną pomoc okazało województwo i D-two Okr. Kor. nr. IV.   (pap)