Poprawki do tekstu polsko-francuskiej konwencji robotniczej.
Warszawa, 21 listopada (PAT). W dniach 19 i 20 bm. obradowała w Warszawie państwowa rada emigracyjna. Rada emigracyjna uchwaliła m. innemi wnioski stwierdzające, iż 1) utrzymanie stanowiska attache emigracyjnego i odpowiedniego personelu pomocniczego w Paryżu jest konieczne dla przeprowadzenia celowej i racjonalnej opieki państwowej nad emigracją Polską we Francji, 2) przy zawieraniu konwencji z rządem francuskim winni współdziałać również i przedstawiciele związków zawodowych Polski, 3) konieczne jest uzyskanie prawa do tworzenia we Francji organizacji samopomocy kulturalnej i oświatowej dla emigrantów. Rada emigracyjna stwierdziła ponadto konieczność przeprowadzenia żądania min. wyzn rel. i ośw. publicznego w sprawie szkolnictwa polskiego dla emigracji polskiej we Francji. Uchwalono cały szereg poprawek do tekstu polsko-francuskiej konwencji robotniczej, a w sprawie emigracji Belgii stwierdzono, że zawarcie konwencji z Belgją traktować należy jako sprawę ważną i pilną, przyczem konwencja ta powinna się opierać na tych wytycznych, jakie rada ustaliła w odniesieniu do konwencji polsko-francuskiej. Dyskusja nad emigracją do Algierii miała charakter czysto informacyjny i wniosków żadnych nie przyjęto. Dłuższą dyskusję wywołała sprawa emigracji do Brazylji. Rada przyjęła wniosek stwierdzający, że rada emigracyjna nie widzi przeszkód w skierowywaniu naszej emigracji do Brazylii, uzależnia to jednak od warunków przyrodniczych oraz od warunków, jakie mogą zaoferować Polsce brazylijski rząd federalny lub rządy poszczególnych stanów Brazylji. Rada emigracyjna zażądała ponadto od Głównego Urzędu Emigracyjnego przedłożenia sobie cyfry emigrantów do Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej z r. 1923.